SEVMEYİNCE SEVİLMİYOR
Rahmetliyi hiç sevmezdim
Rahmetlinin, rahmetli eşini de hiç sevmezdim
Rahmetlinin kızlarını da sevmiyorum
Hele de rahmetlinin iki torunu var
Aynı rahmetliye benziyorlar
Aynı rahmetliye benziyorlar
Onları da hiç sevmiyorum
Sevemiyorum efendim; zorla değil ya
Sevmediğim insanı
Ağzıyla kuş tutsa bile sevemiyorum
Rahmetlinin bir de kendine benzeyen bir arkadaşı vardı
Rahmetlinin bir de kendine benzeyen bir arkadaşı vardı
Onu da hiç sevmem
O hala yaşıyor
Bazen oturup konuşuyoruz
Bana rahmetliyi överek anlatıyor
Onu dinlerken, içim kalkıyor
Başıma ağrı giriyor
O yüzden ben, mecbur kalmadıkça
Rahmetlinin arkadaşıyla da görüşmek istemiyorum
Zorla değil ya efendim
Sevmeyince, sevemiyorum
Sevmediğim insanı ben
Ağzıyla kuş tutsa bile sevemiyorum
Ağzıyla kuş tutsa bile sevemiyorum
Sevmiyorum efendim Sevmiyorum!
Sıdıka Yakşi (Şiir tamamen kurgudur.) KHA.
0 Yorumlar