ZÜMRÜD Ü ANKA :"Çocuklarımızda korku ve sebepleri."

   Saygıdeğer KNG (Kaya net Grubu) Okurları Sizin

ile tanışma yazım da çocuk korkuları hakında

derlediğim yazımı paylaşmak istedim ,yönetim kurulu

 başkanımız Zakir KAYA ve KNG YÖNETİM

 KURULU'NA TEŞEKKÜR LERİMİ Sunarım ve tüm okurlarımaı saygı ile

 selamlıyorum .Sizler ile birlikte olmanın mutluluğunu yaşıyorum umarım yazılarım

 ile sizleride mutlu edebilrim.....

için kendimizi savunmamızı sağlayan doğal bir duygudur.

Korku; hepimizde var olan, yaşamımızı devam ettirebilmemiz 

 Korku, bizi harekete geçiren bir güçtür. Bu korku kişiyi olumlu yönde de harekete geçirebilir. Örneğin; sınava çalışmak için, dersten kalma korkusu kişiyi harekete geçirir. Ya da vahşi bir hayvandan korkup kaçmak hayatımızı devam ettirmemizi, kendimizi korumamızı sağlar.

Çocuğun korkması da normal bir duygudur. Doğduğu zaman bebek, terk edilme ya da bakılma korkusu hissedebilir. Aslında bu korkular hayatı sürdürme refleksleridir. Hepimizde var olan bu korku, büyüdükçe, aileye bağımlılığımız azaldıkça bu duygumuzda azalacaktır. Ufakken daha fazla korku hissetmemizin sebebi ise, küçük, güçsüz, savunmasız, karşılaştığımız tehlikeleri aşma konusundaki yetersizliğimiz dolayısı ile korku daha çok hissedilmektedir. Bu yüzden çocukların mantıklı ya da mantıklı olmayan birçok korkusu bulunmaktadır. Bu durumda anne ve babanın en iyi yapması gereken şey çocuğun korkuları hakkında bilgi sahibi olmalarıdır. Çünkü: ebeveynin tavrı çocuğun korkusunu etkileyen en önemli etkendir. Çocuk bu korkuları elbette ki tek başına aşamaz. Ebeveyn, çocuk ve çocuğun korkuları hakkında bilgi sahibi olduğu zaman daha bilinçli bir anne-balık yapmış olurlar. Bu çocuğun gelişimi, kişiliğinin oluşması için önemli bir adımdır. Çocuk korktuğunda ebeveyn onu yatıştırmalıdır, aksi takdirde eğer ebeveyn çocuğu yatıştırıcı bir tavır takınmazsa çocuğun zihin sağlığı bozulabilir. Çünkü çocuk ebeveynin bakımına bağımlı olarak hayatını sürdürür, bu durumda, ebeveynin görevlerinden biri ise çocuğu sakinleştirmek, yatıştırmaktır.

Peki, çocuklar nelerden korkar?

Bir bebek, irkilmeyi, acıyı ve zevki hissetme yeteneği ile dünyaya gelir. Bu üç şey aslında korku duygusunun temelini oluşturur. Çocukta, üç temel korku bulunur.

1.Ayrılma Korkusu: Bu korku doğduğumuz andan itibaren bizimledir. Bir bebek annesini görüş alanında göremediği zaman onun kaybolduğunu sanır. Bu korku okul başladığında da devam etmektedir.

2.Tahrip Etme Korkusu:Çocuğun fiziki tehlikeler karşısında kendi zayıflığını, savunmasızlığını keşfetmesinden kaynaklanan bir korkudur. Bu korku hayvanlardan korkma şeklinde de ortaya çıkabilir.

3.Suçluluk Duygusu: Bu korku ise çocuğun ödipal kompleksi evresinde açığa çıkmaktadır. Yani; bu evrede, erkek çocuk annesine sahip olmak için babasını ortadan kaldırmak ister. Bu durum ise daha sonra toplumsal ilişkiler ile kendini göstermektedir.

Diğer tarz korkuların çoğu yaşanılan olumsuz bir olay sonucunda da meydana gelebilmektedir. Örneğin; bir ısırma, bir kaza ya da beklenmedik durumlar da korkuya neden olabilmektedir. Bunun yanı sıra korku öğrenilir. Örneğin; köpekten korkan bir annenin verdiği tepki, çocuğa köpeklerden korkulacağını öğretir. Çocuk ise ebeveynlerini gözlemleyerek korku geliştirir. Ayrıca çocuklar korkuyu öğrenebildikleri gibi duydukları sözlerden de etkilenirler. Örneğin; eğer çocuklar kedilerin tehlikeli olduğunu duyarsa kedilerden de korkabilirler.

Yıllar geçtikçe, ebeveynin de desteği ile çocuktaki mevcut korkular azalmaya başlayacaktır. Bu korkuların azalmasında kişilik özellikleri de etkili olmaktadır. Örneğin; çocuğun kendine saygı düzeyi zayıfsa, hayat zorlaştıkça çocuğun kaygı ve korkuları artar. Fakat: çocuk kişilik olarak güçlü, kendine saygı düzeyi yüksek, çevredeki tehlikelerin bilincinde ise korkuları azalır ve hayat zor olsa da mücadele eder..Saygılarımla

   KHA-ZÜMRÜD Ü ANKA